Οι μέρες της εβδομάδας... a new typology ...

Πέμπτη ... όμορφη μέρα...

Θυμάστε που έλεγαν κάποτε για τις Τσαγκαρο-Δευτέρες, τις Ηρωικές Τετάρτες (που γυρίζει η εβδομάδα και μυρίζει σου-κου) τις Πέφτες (που είναι ξεχωριστες ως παραμονές Παρασκευής) και τις υπέροχες Παρασκευές (που σου δίνουν την απατηλή ψευδαίσθηση οτι στο επερχόμενο σου κου θα κάνεις ότι δεν έκανες την υπόλυπη εβδομάδα)?

Εγώ γιατι νομίζω ότι όλα έχουν ανατραπεί?

Τι Δευτέρα - τι Τρίτη ... πανικός παντού, απογοήτευση που το σαβ/κο πέρασε τόσο γρήγορα και η στοίβα με τις υποχρεώσεις στη δουλειά απλά αυξάνεται...

Τετάρτη ... ο πανικός συνεχίζεται, η στίβα συνεχίζει να αυξάνεται κι αν ξεκλεψεις κα φύγεις με μόνο 2 ώρες καθυστέρηση απο τη δουλειά, όλα είναι κλειστά...

Πέμπτη...τι να πεις για την Πέμπτη... τα μαγαζιά είναι ανοιχτά, εγώ σχολάω όμως μετά το κλείσιμο...και αυτή η καταραμένη λαϊκή στον Προφήτη Ηλία....(εντάξει, δε λέω, αυτό είναι λίγο προσωπικό, αλλά όσοι έχουν περάσει κάποια χρόνια γύρω απο το ΠΑ.ΠΕΙ θα με νιώσουν)

Παρασκευή ...η ποιά? Η Παρασκευή... ναι καλά... η μέρα που συνειδητοποιείς ότι θα ήθελες να δουλεύεις και το σ/κ γιατι δεν προλαβαίνεις τίποτα πια ... η μέρα που κανονίζεις κάτι χαλαρό για το βράδυ και αν σου προκύψει πολύ χαλαρό κοιμάσαι εαν πάλι δεν είναι πολύ χαλαρό νευριάζεις...και κοιμάσαι..

Σάββατο...αλήθεια, γιατί δεν γινόμαστε όλοι ορθόδοξοι εβραίοι (no offense) ... θα ήταν και αυτο μια κάποια λύσις... Super market, πληρωμές (δόξα στα απανταχού ΑΤΜ), επισκέψεις στους γονείς, μπάνιο (στη θάλασσα...) που δεν ευχαριστιέσαι, καφές (σχεδόν απο υποχρέωση) με αυτούς που έχεις χάσει, διάβασμα (για εμένα) και υποχρεωτική έξοδος το βράδυ, γιατί "σάββατο είναι, μέσα θα κάτσουμε?" ...

Κυριακή.... η μέρα του Κυρίου ... ξύπνημα αργά (εάν δεν υπάρχουν βαφτήσια, κηδείες, νευρικά καλόπαιδα) επανάληψη (πλην super market) του σαββάτου, διάβασμα, ξενέρωμα με την επερχόμενη Δευτέρα...

και μετά Δευτέρα, Τρίτη κτλ ...

Μπορεί και να είμαι απλά ανάποδος... αυτή όμως τίνει να γίνει η καθημερινότητα μου ...

Με τον δέοντα ...