Γάμοι και χαρές!!!!

Αναμεσα στα διάφορα που ακούω τον τελευταίο καιρό ήρθε και μια εξαιρετικά ευχάριστη είδηση ... 2 απο τους πιο αγαπημένους μου ανθρώπους μου "ζήτησαν" να τους παντρέψω! Ηταν κάτι που το ήθελα πάρα πολύ, και γνωρίζοντας τα υπόλοιπα παιδιά που ήταν "συνυποψήφιοι κουμπάροι" η τιμή που μου έγινε ήταν ακόμα μεγαλύτερη!
Είμαι πάρα μα πάρα πολύ χαρούμενος και ελπίζω να αρθώ στο ύψος της περίστασης! Άντε και στα δικά (μας, τους, σας - διαλέγει κανείς κατά περίπτωση!)

Τέρμα η δουλειά, καιρός για δουλειά...

Τελευταία μέρα πριν την καλοκαιρινή άδεια ... βέβαια μόλις έμαθα οτι εκτάκτως πρέπει να έρθω στο γραφείο και τη Δευτέρα ... αλλά δεν πειράζει ... Τώρα η δουλειά σταματάει για 15 μέρες και αρχίζει η πραγματική δουλειά ... διαβασμα, γραψιμο και αλλα extreme sports. Δε με χάλασε ...

Του φεγγαριού ...

Τώρα δεν ξέρω αν είναι απο τύχη ή όλα γίνονται για κάποιο σκοπό, σήμερα όμως μετά απο πολύ καιρό, βρήκα ένα απο τα αγαπημένα μου τραγούδια στο internet... είναι κρητικό, σχεδόν "παραδοσιακό" και ίσως απο τα πιο΄ευαίσθητα τραγούδια που άκουσα ποτέ...

οι στοίχοι είναι ενδεικτικοί:

"Δεν το μπορείς του φεγγαριού να βρεις ένα ψεγάδι, γιατί σκορπά την ομορφιά στην πλάση κάθε βράδυ.

Ζηλεύω το του φεγγαριού που πάντα σεργιανίζει, γιατί θωρεί την αγαπώ, τη νύχτα σαν πορίζει.

Σα θα περνάς την πόρτα τση, φεγγάρι μου σταμάτα, χαιρέτα μου τη κι ύστερα συνέχισε τη στράτα.

Ήλιε μου παραγγέλνω σου να γοργοβασιλέψεις, μην το φεγγάρι δεις Αυγή, γιατι θα του ζηλέψεις.

Φεγγάρι μου ουρανόστρατο χαμήλωσε μια στάξη, να φέγγει η γιαγάπη μου, στο σπίτι τση να φτάξει.

Σα θα περνάς τη στράτα τση, φεγγάρι μου θυμίσου ... πόσες βραδιές περάσαμε, αυτή κι εγώ μαζί σου ... "

I rest my case ...

Ο αετός δεν πεθαίνει στον αέρα ... καρφώνεται στη γή.

Χτες δύο άνθρωποι πέθαναν για να σώσουν 2 σπίτια ... Έκλεισαν δύο σπίτια για να σώθουν δύο άλλα ... και τι άλλα ... Δύο εξοχικά ... χτισμένα μες το δάσος ...

Δύο άνθρωποι σκοτώθηκαν στο καθήκον, γιατι δύο (ή περισσότεροι ηλίθιοι ) σε μια πολεοδομία, στο ΥΠΕΧΩΔΕ ή όπου αλλού, άφησαν δύο άλλους να χτίσουν ... Μέσα στο δάσος ... Δηλαδή πόσο μαλάκες είμαστε ως χώρα ??? Τόσο ... και ενδεχομένως και περισσότερο ...

Συνθήματα για μια νέα Ελλάδα ...

Καλοκαίρι ...

Δεν είναι θέμα μιζέριας ... είναι απλά θέμα εμπειρίας, τουλάχιστον της δικής μου ...

Οι περισσότεροι άνθρωποι περνούν τους χειμώνες τους με την ελπίδα πως το καλοκαίρι θα κάνουν όλα αυτά που θέλουν, θα είναι ευτυχισμένοι, θα κάνουν διακοπές και θα ξεσκάσουν ...

... κι' ύστερα, όταν τελικά έρθει το καλοκαίρι, είναι ευτυχισμένοι που τουλάχιστον θα έρθει ο χειμώνας και τότε θα μπορούν ξανά να ελπίζουν ...

Το μέγεθος...

Πολλά πράγματα δεν μπορούν να μετρηθούν ή να προσδιοριστούν ...

Άλλοι λένε για τη δύναμη του ανθρώποινου νου, την αγάπη της μάνας, τον έρωτα, τη δύναμη της πίστης ... και τόσα άλλα...

Αρχίζω όμως να συνειδητοποιώ οτι ένα είναι εκείνο που είναι ατελείωτο, απροσδιόριστο, άπειρο και αμέτρητο... το μέγεθος της ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΒΛΑΚΕΙΑΣ ....

Επιστημονική Έρευνα...2...

Συνεχίζω με την παράθεση μερικών ακόμα σχολίων κατά τη διάρκεια της έρευνας...

- Κοίτα να δείς, εγώ δεν πρόκειται να συμπληρώσω τέτοιο πράγμα...αλλά να σου πω...στο Πανεπιστήμιο δουλεύεις? Ε, θα σου στείλω αύριο το γυιό/κόρη/ανηψάκι μου να τον βοηθήσεις που θέλει να βρει δουλειά ... (ε, μα φυσικά, όπως ακριβώς με βοηθάτε κι εσείς...δηλαδή και κερατάς και δαρμένος).

- Στο πεδίο που λέει Αντρας ή Γυναίκα τη συμπληρώνω? ... (έλεγα στην αρχή να το διατυπώσω "αν δεν ήσουν ότι είσαι - τι θα ήθελες να είσαι;" αλλά δε θα ήταν επιστημονικό)

- Τι εννοείτε "χρόνια υπηρεσίας στον οργανισμό"? ... (πόσο καιρό ταλαιπωρείς τον κόσμο)

- Η ηλικία πρέπει να σημειωθεί υποχρεωτικά? ... (ναι, και να επισυνάψετε και μια φωτο με μαγιό)


και ακόμα δεν έχω μπει στην επεξεργασία των ερωτηματολογίων.....

Επιστημονική Έρευνα...

Είσαι νέος (wannabe) επιστήμονας...και προσπαθείς να κάνεις το διδακτορικό σου....(PhD - Permanent head Damage)...αυτό για το οποίο δεν παίρνεις φράγκο ... και πληρώνεις και τα έξοδα απο την τσέπη σου...

Και βγαίνεις για έρευνα πεδίου ... να μοιράσεις ερωτηματολόγια. ... στο πρώτο λιμάνι της χώρας ... εν έτει 2007 ... με ένα ερωτηματολόγιο που έχει στόχο να ανδείξει τις ασυμφωνίες σε επίπεδο αντίληψης μεταξύ εργαζομένων και διοίκησης ... και ακούς σχόλια όπως ...

- Συγχαρητήρια ... (να είστε καλά)
- Καλή επιτυχία ... (να είστε καλά κι εσείς)
- Συγχαρητήρια αλλά εγώ δε θα το συμπληρώσω ... (ευχαριστούμε μας υποχρεώσατε)
- Τι , πάλι έρευνα, εγώ συμπλήρωσα ένα και πρόπερσυ .... (ναι, σιγα μη σου πέσει και ο κώλος)
- ότι πει ο πρόεδρος (του σωματείου) ... (το μεγαλείο της ελεύθερης βούλησης)
- Πολλές ερωτήσεις κάνετε ... (ναι, είμαστε πραγματικά πάρα πολύ περίεργοι)
- Είστε εγκάθετοι ... (και είμαστε περήφανοι για αυτό)
- Ξέρουμε ποιος σας πληρώνει ... (η μάνα μου και ο πατέρας μου, αλλα μην το κάνουμε μελό)
- Σας πληρώνει ο Υπουργός ... (κι εγώ που πίστευα ως τώρα στον Άη Βασίλη)
- Σας πληρώνει η διοίκηση ... (ναι....και η Οργάνωση....)
- Σας θυμόμαστε εσάς ... (κι εμείς θα σας στείλουμε κάρτα τα Χριστούγεννα)

Και μετά λέμε γιατί δεν πάει τίποτα μπροστά... κι έχει κι άλλα ωραία η ιστορία...αύριο όμως...

με τον δέοντα ...

Οι περιπέτειες ενός μικρού υποψηφίου διδάκτορα..(1)

Όλοι ξέρουμε για τα τρωτά του ελληνικού Ακαδημαϊκού Συστήματος...πολλά τα έδειξαν (εντελώς ακροθιγώς) και οι τηλεκανίβαλοι...

Εγώ απελπίζομαι για αυτά που δε δείχνουν...για τις εσωτερικές κόντρες ... κόντρες μεταξύ καθηγητών, εκπροσώπων (έρμων και απροσώπων που λέει και ο Νιόνιος) ανθρώπων που υποτίθεται πως αποτελούν τους νυν και εν δυνάμει επιστήμονες της χώρας.

Η κατάσταση, ανάλογα με την εκάστοτε διάθεση του καθενός είναι απο αστεία - γελοία έως καταθλιπτική, ενίοτε δε τραγική. Συναδελφικά μαχαιρώματα, εκβιασμοί (έχω πέσει θύμα και μιλάω εκ πείρας), συνεχή προβήματα τόσο σε προσωπικό όσο και σε επιστημονικό επίπεδο που οδηγούν στην πραγματική απαξίωση των ακαδημαϊκών τμημάτων.

Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς , ώς νέοι επιστήμονες? Όχι πολλά , αλλά όχι και λίγα ... Να παρακλουθούμε απο κοντά τις εξελίξεις. Να συνδιάζουμε το επιστημονικό μας έργο με τη δραστηριοποίηση μας στους συλλογικους θεσμούς. Να παλέψουμε για να θεραπεύσουμε το σύστημα. Δε μιλάω για ταξικές, μαζικές, πολιτικές , μπλε, πράσινες, κόκκινες ή οποιουδήποτε πολιτικής απόχρωσης αλλαγές. Αυτά τα αφήνω για όσους θέλουν να πλακώνονται στα αμφιθέατρα (έχουν δεν έχουν δίκιο) ...

Απλά να καταλάβουμε πως έχουμε καθήκον και υποχρέωση να προστατεύσουμε, να εδραιώσουμε και να εξελίξουμε ένα υγιές κλίμα στα Πανεπιστήμια. Ένα κλίμα, το οποίο μπορεί να είναι στραβό, αλλά προς Θεού, ασ μην αφήσουμε να το φάει και ο γάιδαρος!

Οι μέρες της εβδομάδας... a new typology ...

Πέμπτη ... όμορφη μέρα...

Θυμάστε που έλεγαν κάποτε για τις Τσαγκαρο-Δευτέρες, τις Ηρωικές Τετάρτες (που γυρίζει η εβδομάδα και μυρίζει σου-κου) τις Πέφτες (που είναι ξεχωριστες ως παραμονές Παρασκευής) και τις υπέροχες Παρασκευές (που σου δίνουν την απατηλή ψευδαίσθηση οτι στο επερχόμενο σου κου θα κάνεις ότι δεν έκανες την υπόλυπη εβδομάδα)?

Εγώ γιατι νομίζω ότι όλα έχουν ανατραπεί?

Τι Δευτέρα - τι Τρίτη ... πανικός παντού, απογοήτευση που το σαβ/κο πέρασε τόσο γρήγορα και η στοίβα με τις υποχρεώσεις στη δουλειά απλά αυξάνεται...

Τετάρτη ... ο πανικός συνεχίζεται, η στίβα συνεχίζει να αυξάνεται κι αν ξεκλεψεις κα φύγεις με μόνο 2 ώρες καθυστέρηση απο τη δουλειά, όλα είναι κλειστά...

Πέμπτη...τι να πεις για την Πέμπτη... τα μαγαζιά είναι ανοιχτά, εγώ σχολάω όμως μετά το κλείσιμο...και αυτή η καταραμένη λαϊκή στον Προφήτη Ηλία....(εντάξει, δε λέω, αυτό είναι λίγο προσωπικό, αλλά όσοι έχουν περάσει κάποια χρόνια γύρω απο το ΠΑ.ΠΕΙ θα με νιώσουν)

Παρασκευή ...η ποιά? Η Παρασκευή... ναι καλά... η μέρα που συνειδητοποιείς ότι θα ήθελες να δουλεύεις και το σ/κ γιατι δεν προλαβαίνεις τίποτα πια ... η μέρα που κανονίζεις κάτι χαλαρό για το βράδυ και αν σου προκύψει πολύ χαλαρό κοιμάσαι εαν πάλι δεν είναι πολύ χαλαρό νευριάζεις...και κοιμάσαι..

Σάββατο...αλήθεια, γιατί δεν γινόμαστε όλοι ορθόδοξοι εβραίοι (no offense) ... θα ήταν και αυτο μια κάποια λύσις... Super market, πληρωμές (δόξα στα απανταχού ΑΤΜ), επισκέψεις στους γονείς, μπάνιο (στη θάλασσα...) που δεν ευχαριστιέσαι, καφές (σχεδόν απο υποχρέωση) με αυτούς που έχεις χάσει, διάβασμα (για εμένα) και υποχρεωτική έξοδος το βράδυ, γιατί "σάββατο είναι, μέσα θα κάτσουμε?" ...

Κυριακή.... η μέρα του Κυρίου ... ξύπνημα αργά (εάν δεν υπάρχουν βαφτήσια, κηδείες, νευρικά καλόπαιδα) επανάληψη (πλην super market) του σαββάτου, διάβασμα, ξενέρωμα με την επερχόμενη Δευτέρα...

και μετά Δευτέρα, Τρίτη κτλ ...

Μπορεί και να είμαι απλά ανάποδος... αυτή όμως τίνει να γίνει η καθημερινότητα μου ...

Με τον δέοντα ...

Απο κάπου πρέπει να ξεκινήσει κανείς...

Κάθε αρχή και δύσκολή...έτσι μετά απο ενα μήνα ύπαρξης του blog, αποφάσισα να γράψω κι εγώ κάτι...έτσι για να σπάσει το ρόδι...

Δευτέρα, Ιούλιος, καινούρια μέρα και καινούρια εβδομάδα...μερικά πράγματα όμως δεν αλλάζουν ποτέ...όπως οι νέες αγάπες που φέρνουν τη γοητεία του νέου και την ανασφάλεια του αγνώστου, αλλά και οι παλιές αγάπες (που περιμένουν τη σειρά τους να πάνε στον παράδεισο)...και η βλακεία μερικών ανθρώπων

Άλλα πάλι όμως αλλάζουν συνέχεια και με μπερδεύουν...

Τι να πεις? Τίποτα...σκόρπιες λέξεις μπας και πετύχουμε τίποτα...