Τώρα δεν ξέρω αν είναι απο τύχη ή όλα γίνονται για κάποιο σκοπό, σήμερα όμως μετά απο πολύ καιρό, βρήκα ένα απο τα αγαπημένα μου τραγούδια στο internet... είναι κρητικό, σχεδόν "παραδοσιακό" και ίσως απο τα πιο΄ευαίσθητα τραγούδια που άκουσα ποτέ...
οι στοίχοι είναι ενδεικτικοί:
"Δεν το μπορείς του φεγγαριού να βρεις ένα ψεγάδι, γιατί σκορπά την ομορφιά στην πλάση κάθε βράδυ.
Ζηλεύω το του φεγγαριού που πάντα σεργιανίζει, γιατί θωρεί την αγαπώ, τη νύχτα σαν πορίζει.
Σα θα περνάς την πόρτα τση, φεγγάρι μου σταμάτα, χαιρέτα μου τη κι ύστερα συνέχισε τη στράτα.
Ήλιε μου παραγγέλνω σου να γοργοβασιλέψεις, μην το φεγγάρι δεις Αυγή, γιατι θα του ζηλέψεις.
Φεγγάρι μου ουρανόστρατο χαμήλωσε μια στάξη, να φέγγει η γιαγάπη μου, στο σπίτι τση να φτάξει.
Σα θα περνάς τη στράτα τση, φεγγάρι μου θυμίσου ... πόσες βραδιές περάσαμε, αυτή κι εγώ μαζί σου ... "
I rest my case ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου