Χρώματα κι αρώματα ...

Είναι σχεδόν ένας χρόνος που έχω να γράψω εδώ καθώς οι δημιουργικές ώρες καταναλώνονται κάπου ανάμεσα σε μάθημα, δουλειά, (το ίδιο είναι για εμένα), 2η δουλειά, διδακτορικό και ολίγην από social media (μάλλον αρκετή απ' αυτά)....

Σήμερα όμως επανέρχομαι δριμύτερος με μια ρηξικέλευθη ιδέα που πιστεύω πως θα φέρει την  επανάσταση στο χώρο του service marketing και δη στον εμπλουτισμό της εμπειρίας που περιφραστικά μπορεί να διατυπωθεί ως "γαμώ το καντήλι μου, τι μου ήρθε και βάφω το σπίτι;;;;"

Ξεκινάς λοιπόν χαρούμενος να σκάσεις τα πολύτιμα ευρώ σου για να αναδείξεις τις χάρες του χώρου στον οποίο περνάς το μεγαλύτερο μέρος της μέρας (καλά ε, 2 παρηχήσεις σε μια σειρά, τα σπάω), άσχετο αν η μόνη μέρα που το βλέπεις είναι η Κυριακή (αν δεν έχεις να πας σε γάμο-βάφτιση-γενέθλια-μνημόσυνο) ...

Και βρίσκεις τον καλό μπογιατζή που φαίνεται ότι δε θέλει να σου πιει το αίμα (θέλει, αλλά δε φαίνεται). Και διαλέγεις τα χρώματα ... για να ταιριάζουν όλα με όλα τα έπιπλα, τους τοίχους, τις σκιές, τα φωτιστικά, τα πλακάκια, τις κάλτσες σου, τις κάλτσες που θα αγοράσεις και εκείνη τη συλλογή με γραβάτες που δε φοράς ποτέ... 

Πως διαλέγεις τα χρώματα αγαπημένε μου μελετητή της επιστήμης του μάρκετινγκ; (η απλά άνθρωπε που είπες να αλλάξεις κάτι;)

Από τα χρωματολόγια των εταιρειών ... βιβλία, περιοδικά, αφίσες, βεντάλιες, ανεμιστήρες, μαγικά γυαλιστερά χαρτάκια με κωδικούς, νούμερα, εντυπωσιακά ονόματα (ασφόδελος, τορτόρα, χιονισμένο σκατό, ξεραμένη ροχάλα κτλ) ... Και εδώ ανοίγει δενδροειδώς (είπαμε, επιστήμονες) το φάσμα των επιλογών, των αποφάσεων και των λαθών (μόνο που εσύ δεν το ξέρεις ακόμα).

Αν ο μπογιατζής έχει κάποιο στοιχειώδες ενδιαφέρον (γιατί σου έχει βάψει άλλο ένα σπίτι, μια αποθήκη και μια ξαδέρφη στο γάμο της, και του έχεις πάει και άλλους 5 πελάτες αφού "είναι πολύ καλός και καθαρός") σου πετάει ένα "στον τοίχο φαίνεται αλλιώς" ...

Πως αλλιώς ρε φιλαράκι; Ε, αλλιώς, σου λέει ... και εσύ πρέπει να καταλάβεις ότι είναι πιο σκούρο, πιο ανοιχτό, πιο σατινέ, πιο σαντρέ (ξένες γλώσσες - ούτε το μαλλί της να 'βαφε η μάνα μου), πιο αλλιώς ρε παιδάκι μου ... Οκ, πιο αλλιώς λες κι εσύ και σκέφτεσαι, δε μπορεί, επαγγελματίας είναι , κάτι θα ξέρει περισσότερο από εμένα τον αδαή επιστήμονα ...

Και πας, σκας τα λεφτά, παίρνεις το χρώμα, κάνεις ένα δείγμα. Και σ' αρέσει (παίρνουμε την καλή περίπτωση) ... και λες "οκ, βάφτο όλο" ... και μετά πίπα κώλο ... Το χρώμα 2 ώρες και 2 χέρια μετά έχει μεταλαχθεί από μπεζ σε ποντικί, από καφέ σε σοκολά, από λαδί σε  λαρδί, από κόκκινο σε πράσινο και οι από πίσω κορνάρουν να ξεκινήσεις ...

Και μετά; Κοιτάς το χαρτί, οκ, κοιτάς το δείγμα οκ, κοιτάς τον τοίχο ... σκατά .... Οπότε ο καλός μπογιατζής σου λέει "πήγαινε σε ένα χρωματοπωλείο να πάρεις δείγματα από άλλους κωδικούς γιατί εγώ δεν ξέρω τι σου αρέσει" ... Να χέσω το expert opinion ... ρε φιλαράκι, εμένα μου άρεσε αυτό που σου είπα, που να ξέρω τι βουντού γίνεται όταν το πινέλο μπαίνει στον κουβά (σαν τον κολλιό στο ξύδι) και το χρώμα αλλάζει ... 

Οπότε πας, σκας καμιά 30αριά ευρώ για άλλα 3 - 4 δείγματα (τα πουλάνε το λιγότερο σε συσκευασία του ενός λίτρου οι καριόληδες, να έχεις και απόθεμα άχρηστο χρώμα), βάφεις ένα μέτρο, βάφεις και δεύτερο ... όλα σκατά, και μετά ο καλός μπογιατζής σου λέει, "ξέρεις, τελικά από το πρώτο χρώμα θα βάλουμε 25% λιγότερο σκατουλί μέσα και θα βγει όπως το 'θελες" ...

Και γαιτί δεν το 'λεγες από την αρχή ρε παπάρα; E, αφού ήθελες να δεις κι άλλα χρώματα, εμένα αυτό μου φαινόταν καλύτερο από την αρχή" ...  το ίδιο και το επιπλέον μεροκάματο βέβαια και τα 15 κιλά χρώμα που πλήρωσα εγώ, αλλά εσένα σου μένουνε κάβα ...παλιοπαπάρα ....

Ένυγουέι, επιστρέφω στα του μάρκετινγκ... Αγαπητές εταιρείες χρωμάτων ... αντί για τους υπέροχους καταλόγους και βεντάλιες σας ... μήπως να βγάζατε κανένα κατάλογο που δίπλα στην έντυπη απόχρωση να έχει και ένα σακουλάκι, κουτάκι, tetrapack,  δεν ξέρω κι εγώ τι, με κανονικό , ρευστό χρώμα; Να μπορείς να πηγαίνεις στο χρωματοπωλείο και με ένα 10αρικό (οκ, δεν είμαστε τελείως τζαμπατζήδες ακόμα, να πλερώκω ότι χρειάζεται) να παίρνεις 7-8 χρώματα που να αρκούν να βάψεις δείγματα στο τοίχο σου, μερικά τετράγωνα  50*50 και να έχεις μια κανονική εικόνα ...

Αυτό για εμένα θα μπορούσε να θεωρηθεί "satisfying customer needs" ... και θα το πλήρωνα ...

Μέχρι τότε αν ο μπογιατζής δεν είναι πατέρας σας, wannabe γκόμενος/α ή πρώην που αποδεδειγμένα επιδιώκει επανασύνδεση ... ΒΑΛΤΕ ΤΑΠΕΤΣΑΡΙΕΣ!!!!!!!

Με τον δέοντα ...