Χτες άκουγα στα ραδιόφωνα και είδα και στην τηλεόραση την υποδοχή των φιλάθλων (λέμε τώρα) του Ολυμπιακού στην ομάδα της Ανόρθωσης...Μηχανάκια στην Αττική οδό, μπουκάλια και καφέδες στην εισοδο του Καραϊσκάκη, 4 συλλήψεις και γενικά ξεφτίλα...
Δεν είμαι Ολυμπιακός, αν και έχω φιλοολυμπιακά αισθήματα... Επίσης δε γουστάρω εθνικιστικές κορώνες...Αλλά δε μπορώ να μην τρελάινομαι να βλέπω μια προσφυγική ομάδα όπως είναι η Ανόρθωση και ένα λαοφιλεστατο σωματείο όπως ο Ολυμπιακός, ενώ παίζουν σε μια διοργάνωση επιπέδου Champios League , να σκοτώνονται στο ξύλο...
Υποτίθεται πως η μπάλλα είναι γιορτή. Υποτίθεται πως είμαστε ένα έθνος με την Κύπρο (κι ας έλεγε ο Σαρτζετάκης πως είμαστε Έθνος Ανάδελφον). Υποτίθεται πως δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα (ο μονος που έχει είναι ο Κοκκαλης που με τις βλακείες του έχασε 15 εκατ. ευρώ)...
Οι Κύπριοι μπαίνουν στο ΚαραΪσκάκη μεσα στα μπλε και τυλιγμένοι με ελληνικές σημαίες...εμείς, οι Ελληνάρες τους υποδεχόμαστε με τον πατροπαράδοτο εληννικό φραπέ....στο κεφάλι....
Leave (και όχι live) your myth in Greece.... Μου ήρθε στο μυαλό μια ιστορική ατάκα...την είχε πει ο αρχηγός στου Γενικού Επιτελείου Στρατού, ο Στρατηγός Μπονάνος, όταν του είπαν ότι οι Τούρκοι εισβάλλουν στην Κύπρο και πως κάπως θα πρέπει να αντιδράσουμε. Είπε το τραγικό.."Οι Τούρκοι χτυπούν την Κύπρο. Εμείς είμαστε Ελλάς"...
Η σύγκριση με τα γεγονότα του Καραϊσκάκη είναι προφανώς άδικη...Εντούτοις , κρατώντας μόνο το δεύτερο κομμάτι της πρότασης, δεν πάνε οι άλλοι να λένε ότι θέλουν, δεν πα' να μιλάνε για αθλητισμό, πολιτισμό, επίπεδο, αδελφικότητα, συνεργασία ... εμείς είμαστε Ελλάς!
Με τον Δέοντα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου