Δουλειά..πολλή δουλειά...πίξιμο...τρέξιμο...άγχος...στρες...ρουτίνα...νεύρα...πίεση...
Αλλά επιτέλους έχω ένα λόγο να χαμογελάω...και δυο γλυκά μάτια να με κάνουν να ξεχνάω όλα τα προηγούμενα!
You cannot discover the ocean unless you lose shight of the shore...
3 σχόλια:
Σου αξίζει κάθε ευτυχία! Μου άρεσε και το ωκεανικό στο τέλος!
έτσι είναι αδελφέ...κάποια πράγματα μένουν στο μυαλό μας γιατί αξίζουν να τα θυμόμαστε!!!
Ο πενηντάαααααααααρης....ο πενηντάαααααρης.....είναι ο νεεεεεεεος της εποχής!!!!
> δουλειά...πίξιμο...τρέξιμο...
> άγχος...στρες...ρουτίνα...
> νεύρα...πίεση...
Και γιατί όλα αυτά, άραγε;
Για να πιάσουμε τους ...business targets στο γραφείο, καθώς και στη ζωή μας; Καλά όλα αυτά, απλά κάπου πρέπει να υπάρχει ένα μέτρο...
Ας πάρουμε παράδειγμα από το γαιδουράκι. Το φορτώνεις, το φορτώνεις, το φορτώνεις. Κι αυτό ανεβαίνει την ανηφόρα, αργά, στωικά, με σταθερό βήμα. Κάποια στιγμή όμως, αν το ζορίσεις πολύ, τα πετάει όλα κάτω και ...στ' @@ του όλοι και όλα...
Δημοσίευση σχολίου